حقوق

اطلاعاتی درباره ی جامعه ملل و سازمان ملل به شما خواهم داد.

سلام.من می خواهم تا اطلاعاتم را در مورد حقوق بین الملل به شما بدهم.

سازمان ها و نهاد ها ی بین المللی به تشکیلاتی گفته می شود که می تواند خصوصی یا عمومی باشد.

جامعه ی بین الملل بعداز جنگ جهانی اول ایجاد شد چون حضور یک ناظر و حاکم بر جهان از طرف کشورهای جهان احساس می شد.چند کشور چنین چیزی را تشکیل دادند و بعد هم چند کشور دیگر به آن وارد شدند.نکته مهم این است که آمریکا عضو جامعه ی ملل نشد.یکی از ویژگی های جامعه ی ملل این بود که هر کشوری مختار است به خواست خود وارد یا از آن خارج بشود.می تواند قانونی را وضع کند و هر کشوری می تواند آن را رد کند.کشور ها هر وقت که میل داشتند می توانستند از آن خارج شوند.اما به نظرم می آید که بعضی از کشور ها از آن اخراج شدند مانند ایتالیا و شوروی سابق.با شروع جنگ جهانی دوم همه متوجه شدند که این جامعه ی ملل هیچ قدرتی روی کشور ها ندارد و نمی تواند آنها را مم به صلح کند.با پایان یافتن جنگ جهانی دوم،کشور ها احساس کردند یک قدرت و یک سازمانی باید وجود داشته باشد تا بتواند صلح را برقرار کند.البته ناگفته نماند که جامعه ی ملل بخش ها و قسمت هایی را برای کنترل و دادن اخطار به کشورهای عضو داشت ولی این سازمان قدرت لازم را نداشت.اما بعد.

جنگ جهانی دوم تمام شد و کشور آمریکا برای حفظ صلح نهادی را بوجود آورد که به آن "سازمان ملل متحد"گفته می شود.این سازمان از دست درازی کشور های دیگر در امور داخلی دیگر کشور ها جلوگیری می کند و حتی در قوانینش هم چنین موردی هست که هیچ وقت فرامین سازمان ملل متحد نباید طوری باشد که در امور داخلی و قوانین داخلی کشورهای مورد نظر دخالتی صورت بگیرد.

هدف ها و دلایل ایجاد سازمان ملل متحد چنین است که برای حفظ امنیت و صلح،برای برقراری روابط دوستانه با سایر کشورها در زمینه های اقتصادی و فرهنگی و مانند اینها و نظارت بر کار کشور های مختلف در جهان برای اهداف مشترک بود.

سازمان ملل متحد در نتیجه ی بی اثر بودن جامعه جهانی ایجاد شد.

اما جامعه ی ملل.

جامعه ی ملل 3 رکن داشت .مجمع عمومی،شورا و دبیرخانه ی دایمی.

نقش و وظایف مأموران دیپلماتیک

نقش ماموران دیپلماتیک:

از آنجا که مأموران دیپلماتیک یک کشور،در کشور پذیرنده دارای خصوصیت نمایندگی کشور فرستنده هستند و در واقع،حضور دایمی آنان در محل مأموریت به مثابه حضور مستمر یک کشور نزد کشور دیگر است.به همین جهت،آنان نمایانگر اقتدار،استقلال و حاکمیت کشور فرستنده هستند.مأموران دیپلماتیک،نقش اصلی و رسمی را در برقراری ارتباطات میان دو کشور فرستنده و پذیرنده ایفا می کنند،بویژه نقش رئیس مأموریت بسیار تعیین کننده است.

مقدم السفرا:

سفیری که از جهت مدت مأموریت در کشور پذیرنده،دارای طولانی ترین سابقه باشد،عنوان "مقدم السفرا"را دارد.وی به هنگامی که منافع مشترک دیپلمات ها دچار مخاطره می گردد،عملاً نمایندگی هیأت های دیپلماتیک مقیم در کشور پذیرنده را عهده دار می شود واز حیث حضور و تشریفات رسمی،مقدم بر سایر رؤسای مأموریت است.البته ممکن است در کشوری این حق تقدم به سفیر پاپ داده شود(بند3 ماده ی 16 عهدنامه 1961)

مفهوم و ماهیت اختلاف بین المللی

دیوان دایمی دادگستری بین المللی،اختلاف بین المللی را چنین تعریف کرده است:((عدم توافق بر سر یک موضوع حقوقی و یا یک واقعیت و همچنین،اختلاف نظر حقوقی  و یا تعارض منافع میان طرفین آن.))برای شناخت مفهوم و ماهیت اختلاف ،اختلافات بین المللی را از نظر سنتی به اختلاف حقوقی و اختلاف ی تقسیم می کند.

مأموریت مضاعف و سفیر آکردیته:

برخی کشور ها به دلیل کمبود مأمور دیپلماتیک،و یا به منظور اعمال صرفه جویی در بودجه،نظام مأموریت مضاعف یا چند گانه را در کشورهای دیگر در پیش گرفته اند.این نظام که پس از جنگ جهانی دوم و پیدایش کشورهای جدید ناشی از استعمار زدایی معمول گردید،امروزه تابع یک قاعده ی عام در حقوق دیپلماتیک است.

انواع ماموریت دیپلماتیک:

مأمور دیپلماتیک دایمی :ماموریت دیپلماتیک دایمی،یعنی ماموریت اشخاصی که نماینده ی رسمی کشور متبوع خود هستند و با عنوان "ماموریت دیپلماتیک" در یک کشور خارجی سکنی گزیده اند. وظایف معینی را بطور مستمر در مدت 4 سال انجام می دهند.کشور متبوع نماینده را "کشور فرستنده" و کشور خارجی محل ماموریت را "کشور پذیرنده"می نامند.